Product SiteDocumentation Site

Rozdział 8. Podstawowa konfiguracja: sieć, konta, drukowanie...

8.1. Konfigurowanie systemu na inny język
8.1.1. Ustawianie domyślnego języka
8.1.2. Konfiguracja klawiatury
8.1.3. Migracja do UTF-8
8.2. Konfiguracja sieci komputerowej
8.2.1. Interfejs Ethernet
8.2.2. Wireless Interface
8.2.3. Połączenie przy użyciu PPP poprzez modem PSTN
8.2.4. Nawiązywanie połączenia poprzez modem ADSL
8.2.5. Automatic Network Configuration for Roaming Users
8.3. Setting the Hostname and Configuring the Name Service
8.3.1. Name Resolution
8.4. User and Group Databases
8.4.1. User List: /etc/passwd
8.4.2. The Hidden and Encrypted Password File: /etc/shadow
8.4.3. Modifying an Existing Account or Password
8.4.4. Disabling an Account
8.4.5. Group List: /etc/group
8.5. Creating Accounts
8.6. Shell Environment
8.7. Printer Configuration
8.8. Configuring the Bootloader
8.8.1. Identifying the Disks
8.8.2. GRUB 2 Configuration
8.8.3. Using GRUB with EFI and Secure Boot
8.9. Other Configurations: Time Synchronization, Logs, Sharing Access…
8.9.1. Timezone
8.9.2. Time Synchronization
8.9.3. Rotating Log Files
8.9.4. Sharing Administrator Rights
8.9.5. List of Mount Points
8.9.6. locate and updatedb
8.10. Compiling a Kernel
8.10.1. Introduction and Prerequisites
8.10.2. Getting the Sources
8.10.3. Configuring the Kernel
8.10.4. Compiling and Building the Package
8.10.5. Compiling External Modules
8.10.6. Applying a Kernel Patch
8.11. Installing a Kernel
8.11.1. Features of a Debian Kernel Package
8.11.2. Installing with dpkg
Bezpośrednio po instalacji systemu dokonanej przy pomocy programu debian-installer, komputer powinien być w zasadzie gotowy do użytku, ale wiele usług jeszcze pozostanie do skonfigurowania. Co więcej, warto wiedzieć jak zmienić poszczególne elementy konfiguracji zdefiniowane pierwotnie w procesie instalacji.
Ten rozdział opisuje wszystko to, co można zaliczyć do podstaw konfiguracji: sieci, język i ustawienia regionalne, użytkownicy i grupy, drukowanie, punkty montowania, itd.

8.1. Konfigurowanie systemu na inny język

Jeśli system był zainstalowany w języku francuskim, to prawdopodobnie będzie on miał również ustawiony ten język jako domyślny po instalacji. Jednak warto wiedzieć w jaki sposób instalator ustawia język, aby później, jeśli zajdzie taka potrzeba, będziecie potrafili go zmienić.

8.1.1. Ustawianie domyślnego języka

Lokalizacja to zestaw ustawień regionalnych. Zalicza się do nich nie tylko język tekstu, ale również format wyświetlania liczb, dat, godzin i kwot pieniężnych, a także reguły porównań alfabetycznych, które definiują alfabetyczną kolejność znaków (z uwzględnieniem znaków diakrytycznych danego języka). Mimo, że każde z tych ustawień może być definiowane niezależnie od pozostałych, na ogół używamy lokalizacji, która stanowi spójny zbiór wartości tychże ustawień, odpowiadający "regionowi" w najszerszym tego słowa znaczeniu. Lokalizacje zazwyczaj są oznaczane kodem o formacie kod_języka_KOD_KRAJU, czasami z dodatkowym przyrostkiem określającym zestaw znaków i kodowanie. Mechanizm lokalizacji pozwala na istnienie idiomatycznych bądź typograficznych różnic pomiędzy regionami posługującymi się tym samym językiem.
The locales package includes all the elements required for proper functioning of “localization” of various applications. During installation, this package will ask you to select a set of supported languages. This set can be changed at any time by running dpkg-reconfigure locales as root.
The first question invites you to select “locales” to support. Selecting all English locales (meaning those beginning with “en_”) is a reasonable choice. Do not hesitate to also enable other locales if the machine will host foreign users. The list of locales enabled on the system is stored in the /etc/locale.gen file. It is possible to edit this file by hand, but you should run locale-gen after any modifications. It will generate the necessary files for the added locales to work, and remove any obsolete files.
The second question, entitled “Default locale for the system environment”, requests a default locale. The recommended choice in the USA is “en_US.UTF-8”. British English speakers will prefer “en_GB.UTF-8”, and Canadians will prefer either “en_CA.UTF-8” or, for French, “fr_CA.UTF-8”. The /etc/default/locale file will then be modified to store this choice. From there, it is picked up by all user sessions since PAM will inject its content in the LANG environment variable.
The locales-all package contains the precompiled locale data for all supported locales.

8.1.2. Konfiguracja klawiatury

Even if the keyboard layout is managed differently in console and graphical mode, Debian offers a single configuration interface that works for both: it is based on debconf and is implemented in the keyboard-configuration package. Thus the dpkg-reconfigure keyboard-configuration command can be used at any time to reset the keyboard layout.
The questions are relevant to the physical keyboard layout (a standard PC keyboard in the US will be a “Generic 104 key”), then the layout to choose (generally “US”), and then the position of the AltGr key (right Alt). Finally comes the question of the key to use for the “Compose key”, which allows for entering special characters by combining keystrokes. Type successively Compose ' e and produce an e-acute (“é”). All these combinations are described in the /usr/share/X11/locale/en_US.UTF-8/Compose file (or another file, determined according to the current locale indicated by /usr/share/X11/locale/compose.dir).
Note that the keyboard configuration for graphical mode described here only affects the default layout; the GNOME and KDE Plasma environments, among others, provide a keyboard control panel in their preferences allowing each user to have their own configuration. Some additional options regarding the behavior of some particular keys are also available in these control panels.

8.1.3. Migracja do UTF-8

Ogólność kodowania UTF-8 była długo oczekiwanym rozwiązaniem licznych trudności związanych ze współpracą systemów o dmiennych konfiguracjach oraz z komunikacją osób, firm i organizacji posługujących się różnymi językami. UTF-8 ułatwia międzynarodową wymianę informacji i eliminuje niewygodne ograniczenia związane z niemożnością użycia pewnych znaków w dokumentach tekstowych. Niedogodnością związaną z wprowadzeniem UTF-8 była dość kłopotliwa faza przejściowa, w trakcie której UTF-8 stopniowo zastępowało lokalne strony kodowe. Proces ten nie mógł nastąpić jednocześnie na całym świecie, w związku z czym został podzielony na dwie zasadnicze operacje: przekodowanie zawartości plików oraz przekodowanie nazw plików. Na szczęście dla czytelnika, ogrom tej pracy został już wykonany i całe zagadnienie jest tutaj omawiane wyłącznie dla celów poglądowych.
Jeśli chodzi o nazwy plików, migracja jest względnie prostym procesem. Specjalnie do tego zastosowania zostało stworzone narzędzie convmv, będące częścią pakietu o tej samej nazwie; pozwala ono konwertować nazwy plików z jednego kodowania na drugie. Użycie tego narzędzia jest relatywnie proste, ale zalecamy podział całej procedury na dwa etapy w celu uniknięcia niespodzianek. Następujący przykład ilustruje konwersję nazw katalogów zakodowanych w ISO-8859-15 przy użyciu narzędzia convmv w systemie ustawionym na UTF-8.
$ ls travail/
Ic?nes  ?l?ments graphiques  Textes
$ convmv -r -f iso-8859-15 -t utf-8 travail/
Starting a dry run without changes...
mv "travail/�l�ments graphiques"        "travail/Éléments graphiques"
mv "travail/Ic�nes"     "travail/Icônes"
No changes to your files done. Use --notest to finally rename the files.
$ convmv -r --notest -f iso-8859-15 -t utf-8 travail/
mv "travail/�l�ments graphiques"        "travail/Éléments graphiques"
mv "travail/Ic�nes"     "travail/Icônes"
Ready!
$ ls travail/
Éléments graphiques  Icônes  Textes
Jeśli chodzi o zawartość plików, procedury konwersji są bardziej złożone z uwagi na mnogość istniejących formatów plików. Niektóre formaty zawierają informacje kodowania, co ułatwia zadanie programom odczytującym te pliki; w przypadku tych formatów wystarczy otworzyć plik w odpowiednim programie i zapisać go ponownie wybierając UTF-8 jako kodowanie. W pozostałych przypadkach należy określić oryginalne kodowanie (np. ISO-8859-1 czyli "zachodnie", bądź ISO-8859-15 czyli "zachodnioeuropejskie") w chwili otwierania pliku.
For simple text files, you can use recode (in the package of the same name) which allows automatic recoding. This tool has numerous options so you can play with its behavior. We recommend you consult the documentation, the recode(1) man page, or the recode info page (more complete). Alternatively, iconv supports more character sets, but has less options.